Vervolg en slot van een interview met Christoph Prégardien.
U hebt ongeveer 150 opnames op uw naam staan. Bent u met iets nieuws bezig?
Er komt een album uit (Challenge) op 6 oktober. Met Michael Gees op piano en Olivier Darbellay op hoorn. We beginnen met Benjamin Britten’s The Heart of the Matter. Dat combineren we met repertoire uit de negentiende eeuw: Schubert, Conradin Kreutzer, Franz Lachner, met de relatief onbekende componisten Henry Hugo Pierson en Carl Kossmaly.
Ik zou graag Dichterliebe van Schumann opnieuw willen opnemen. Die heb ik twintig jaar geleden op cd gezet en zo vaak op concerten gezongen. Ik benader de cyclus anders dan voorheen. Die zou ik willen combineren met minder bekende stukken van Schumann en Richard Wagner’s Wesendonck-Lieder, die ik begin 2018 voor het eerst zal zingen.
Kunt u zich een leven voorstellen zonder podium?
Ik moet me dat voorstellen, ik moet daarover mijn gedachten laten gaan. Ik wil niet op het podium sterven. Ook al ben ik nog actief, op een bepaald moment moet ik het podium vaarwel zeggen. Waarschijnlijk kan ik doorgaan als dirigent. Als zangdocent ga ik zeker door. Ik heb twee jonge kinderen en ik vind het heerlijk om thuis te zijn en van mijn wijnvoorraad te genieten. Ik ben dol op koken. Er zijn veel mooie dingen die ik doe naast het podium. Ik ben een gewone man (lacht…).
Oblivion soave 